اين بحث را با سخنى از امام صادق(ع)پايان مى‌دهيم،آنجا كه فرمود،قلبها چهار گونه است:

قلبى كه در آن نفاق و ايمان است و قلبى كه وارونه است و قلبى كه مهر برآن خورده و قلبى كه نورانى است و خالى(از غير خدا).

سپس فرمود:قلب نورانى،قلب مؤمن است.هرگاه خدا نعمتى به او بخشد شكر مى‌گويد و هرگاه مصيبتى به او رسد صبر و شكيبايى مى‌كند و قلب وارونه قلب مشركان است.

امّا قلبى كه در آن ايمان و نفاق است قلب كسانى است كه در برابر حق و باطل بى‌تفاوتند ،اگر در محيط حق قرار گيرند تابع حق مى‌شوند و اگر در محيط باطل باشند گرايش به باطل پيدا مى‌كنند و امّا قلب مهر خورده،قلب منافقان است[1].(ج 273/15 تا 275،ج 97/19-98.)

ق‌ل‌د

قلائد:(مائده2/.)[*]

جمع«قلاده»به معنى چيزى است كه به گردن انسان يا حيوانى مى‌اندازند و در آيۀ مورد بحث،منظور چهار پايانى است كه براى قربانى در مراسم حج،آنها را نشان مى‌گذارند.

در اين آيه چند دستور مهم اسلامى از آخرين دستوراتى كه بر پيامبر(ص)نازل شده است بيان شده كه همه يا اغلب آنها مربوط به حج و زيارت خانۀ خداست كه ما در اين جا به

[1]اصول كافى،ج 309/2.

[*]يٰا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لاٰ تُحِلُّوا شَعٰائِرَ اللّٰهِ وَ لاَ الشَّهْرَ الْحَرٰامَ وَ لاَ الْهَدْيَ وَ لاَ الْقَلاٰئِدَ...«اى كسانىكه ايمان آورده‌ايد شعائر الهى(و مراسم حج را محترم بشماريد و مخالفت با آنها)را حلال ندانيد و نه ماهحرام را،و نه قربانيهاى بى‌نشان و نشان‌دار...»مائده2/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3