(ج 187/9،ج 115/11.)

قِطَع:(رعد4/.)[*]

جمع«قطعه»به معنى«پاره‌اى از چيزى»است.در آيۀ مورد بحث به يك سلسله نكات زمين‌شناسى و گياه‌شناسى كه هركدام نشانۀ نظام حساب‌شدۀ آفرينش است اشاره كرده، مى‌فرمايد:«در زمين قطعات مختلفى وجود دارد كه در كنار هم و در همسايگى يكديگرند»وَ فِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجٰاوِرٰاتٌرعد4/.(متجاور از مادۀ«جار»به معنى همسايه و نزديك است،ولى هنگامى كه مى‌فرمايد:قِطَعٌ مُتَجاوِرات،مفهومش اين است كه قطعه‌هاى مختلفى هستند كه در كنار هم قرار دارند و الّا اگر همۀ آنها يكسان بودند تعبير قطعه‌هاى مجاور معنى نداشت).

به هر حال با اين كه اين قطعات با يكديگر متصل و مربوط‌اند،هركدام ساختمان و استعدادى مخصوص به خود دارد،بعضى محكم،بعضى نرم،بعضى شور،بعضى شيرين و هركدام استعداد براى پرورش نوع خاصى از گياهان و درختان ميوه و زراعت را دارد،چرا كه نيازهاى انسان و جانداران زمينى بسيار زياد و متفاوت است،گويى هر قطعه از زمين مأموريت برآوردن يكى از اين نيازها را دارد و اگر همه يكنواخت بودند و يا استعدادها به صورت صحيحى در ميان قطعات زمين تقسيم نشده بود،انسان گرفتار چه كمبودهايى از نظر مواد غذايى و دارويى و ساير نيازمنديها مى‌شد،امّا با تقسيم حساب‌شدۀ اين مأموريت و بخشيدن استعداد پرورش آن به قطعات مختلف زمين همۀ اين نيازمنديها به طور كامل بر طرف مى‌شود.(ج 116/10-117.)

[1]نور الثقلين،ج 385/2.

[*]وَ فِي الْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجٰاوِرٰاتٌ ...«و در روى زمين قطعاتى در كنار هم قرار دارد...»رعد4/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3