مقصّرين:(فتح27/.)[*]

اسم فاعل به معنى« كوتاه‌كنندگان»و در اصل از مادّۀ«قصر»به معنى«كوتاه كردن و كاستن»است.

جملۀ:مُحَلِقّينَ رُءوسَكُمْ وَ مُقَصِّرينَ.«در حالى كه سرها را تراشيده‌ايد و ناخنها را كوتاه كرده‌ايد»اشاره به يكى از آداب مراسم عمره است كه«تقصير»نام دارد و به‌وسيلۀ آن محرم از احرام خارج مى‌شود.

بعضى اين آيه را دليل بر«تخيير»در مسئله تقصير و خروج از احرام دانسته‌اند كه محرم مى‌تواند سر را بتراشد و يا ناخن خود را بگيرد،زيرا جمع ميان اين دو قطعا واجب نيست.

(ج 105/22.)

ق ص ص

يَقُصُّ:(انعام57/.)[**]

از مادّۀ«قَصّ»به معنى«قطع كردن و بريدن چيزى»است.قاموس مى‌گويد:قصَّ الشّعر و الظّفر قطع منهما بالمقص اى المقراض.«چيدن مو و ناخن را با مقراض و قيچى، عرب«قصّ»مى‌گويد و مقراض را«مقصّ»(به كسر ميم و فتح قاف)».

در آيۀ مورد بحث مى‌خوانيم:«...حكم و فرمان تنها از آن خداست،حق را از باطل جدا مى‌كند(يَقُصُّ الْحَقَّ)و او بهترين جداكننده (حق از باطل)است»وَ هُوَ خَيْرُ الْفٰاصِلِينَانعام57/.

اين كه در آيۀ فوق مى‌خوانيم«يَقُصُّ الْحَقَّ»:خداوند حق را مى‌برد،يعنى كاملا آن را

[*]...مُحَلِّقِينَ رُؤُسَكُمْ وَ مُقَصِّرِينَ لاٰ تَخٰافُونَ ...«...در حالى كه سرهاى خود را تراشيده‌ايد وناخنهاى خود را كوتاه كرده‌ايد و از هيچ‌كس ترس و وحشتى نداريد...»فتح27/.

[**]...إِنِ الْحُكْمُ إِلاّٰ لِلّٰهِ يَقُصُّ الْحَقَّ وَ هُوَ خَيْرُ الْفٰاصِلِينَ .انعام57/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3