به هر حال آيۀ مورد بحث در خصوص برنامۀ پيامبران پيشين است كه روش آنها يك سرمشق عالى هدايت براى پيامبر اسلام(ص)مى‌باشد،همچنان كه مى‌فرمايد:«اينها (پيامبران پيشين)كسانى هستند كه مشمول هدايت الهى شده‌اند و به هدايت آنها اقتدا كن...»فَبِهُدٰاهُمُ اقْتَدِهْانعام90/.

اين آيه تأكيد مى‌كند كه اصول دعوت همۀ پيامبران الهى يكى است،اگرچه از نظر ويژگيها و خصوصيات،به تناسب نيازمنديهاى مختلف هر زمان تفاوتهاى قابل ملاحظه‌اى داشته‌اند و آيينهاى بعدى كامل‌تر از آيينهاى قبلى بوده‌اند.

در اين كه منظور از اين هدايت كه بايد سرمشق پيامبر اسلام(ص)قرار گيرد چيست؟ بعضى از مفسران احتمال داده‌اند كه همان صبر و پايدارى در مقابل مشكلات،و بعضى گفته‌اند مقصود توحيد و تبليغ رسالت است،ولى ظاهرا هدايت مفهوم وسيعى دارد كه هم توحيد و ساير اصول اعتقادى را شامل مى‌شود و هم صبر و استقامت،و هم ساير اصول اخلاق و تعليم و تربيت.

از آنچه گفتيم روشن مى‌شود كه آيۀ فوق هيچ منافاتى با اين ندارد كه اسلام ناسخ اديان و شرايع پيشين باشد،زيرا نسخ تنها شامل قسمتى از احكام مى‌شود،نه اصول كلى دعوت آنها.(ج 335/5.)

مُقتَدون:(زخرف23/.)[*]

از«اقتداء»به معنى«تقليد و پيروى كردن»است.

آيۀ مورد بحث درزمينۀ بهانۀ اصلى مشركان براى بت‌پرستى كه مسئله تقليد نياكان

[*]و كذلك ما ارسلنا من قبلك فى قرية من نذير الا قال مترفوها انا وجدنا آباءنا على امة و انا علىآثارهم مقتدون.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3