اين احتمال نيز دارد كه تشبيه به پروانه اشاره به حيرت و سرگردانى خاصى است كه در آن روز بر همۀ انسانها مستولى مى‌شود.

و اگر«فراش»به معنى ملخها باشد تشبيه مزبور به خاطر اين است كه مى‌گويند بسيارى از پرندگان به هنگام حركت دسته‌جمعى در مسير معينى پرواز مى‌كنند،جز ملخها كه در حركت گروهى مسير مشخّصى ندارد و هركدام به سويى پيش مى‌روند.(ج 262/27.)

ف‌رض

فرض:(تحريم2/.)[*]

«راغب»در مفردات مى‌گويد:در هر مورد كه«فرض»با«على»همراه باشد به معنى «وجوب»است و هرجا با«لام»باشد به معنى«عدم ممنوعيت».

بنابراين در آيۀ مورد بحث فرض به معنى وجوب نيست،بلكه به معنى اجازه است.

در اين آيه مى‌خوانيم:«خداوند راه گشودن سوگندهايتان را(در اين گونه موارد)روشن ساخته است»قَدْ فَرَضَ اللّٰهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمٰانِكُمْ ...يعنى خداوند اجازه داده است كه كفّارۀ قسم را بدهيد و خود را آزاد سازيد.البته اگر سوگند در موردى باشد كه ترك كارى رجحان دارد بايد به سوگند عمل كرد و شكستن آن گناه است و كفاره دارد،امّا اگر در مواردى باشد كه ترك آن عمل مرجوح باشد(مانند آيۀ مورد بحث)در اين صورت شكستن آن جايز است،امّا براى حفظ احترام قسم بهتر است كفاره نيز داده شود.

(ج 274/24.)

[*]قَدْ فَرَضَ اللّٰهُ لَكُمْ تَحِلَّةَ أَيْمٰانِكُمْ ...تحريم2/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3