ف ر ش

فَرش:(انعام142/.)[*]

به همان معنى معروف است(گستردنى و بساط افكنده)،مانند آيۀ 48 سورۀ ذاريات كه مى‌گويد:وَ الْأَرْضَ فَرَشْنٰاهٰا...«و زمين را گسترديم...»ولى در آيۀ مورد بحث(انعام142/) به معنى گوسفند و نظير آن از حيوانات كوچك تفسير شده است و ظاهرا نكته‌اش اين است كه اين گونه حيوانات بسيار به زمين نزديك هستند و در برابر حيوانات بزرگ باربر همانند فرشى محسوب مى‌شوند،هرگاه به بيابانى كه گوسفندانى در آن مشغول چرا هستند از دور بنگريم،درست به فرشى مى‌مانند كه روى زمين گسترده شده است،در حالى كه گلۀ شتران هيچ‌گاه از دور چنين منظره‌اى ندارد[1].

اين احتمال را نيز بعضى از مفسران داده‌اند كه منظور از اين كلمه،فرشهايى است كه مردم از حيوانات درست مى‌كنند،يعنى بسيارى از حيوانات هم براى باربرى مورد استفاده قرار مى‌گيرند و هم براى تهيّۀ فرش،ولى احتمال اول نزديكتر به معنى آيه است.(ج 8/6،ج 372/22.)

[*]وَ مِنَ الْأَنْعٰامِ حَمُولَةً وَ فَرْشاً...«و(او كسى است كه)از چهارپايان براى شما حيوانات باربر وحيوانات كوچك آفريد...»انعام142/.

[1] تقابل«حمولة»با«فرش»در آيۀ مورد بحث اين معنى را تأييد مى‌كند.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3