ف ر د س

فردوس:(كهف107/.)[*]

(من اعلام القرآن)به طورى كه بعضى از مفسران بزرگ گفته‌اند،باغى است كه همۀ نعمتها و تمام مواهب لازم در آن جمع باشد و به اين ترتيب«فردوس» بهترين و برترين باغهاى بهشت است و منزلگاه افراد با ايمان و صاحبان اعمال صالح، افرادى كه از نظر ايمان و عمل صالح به درجۀ والايى رسيده باشند،لذا هنگامى كه در سورۀ مؤمنون[**]از صفات وارثان فردوس گفتگو مى‌شود مى‌بينيم كه حدّ اعلايى از صفات آنان را متذكر شده است كه در همۀ افراد وجود ندارد و اين خود قرينه‌اى است كه ساكنان فردوس بايد علاوه بر ايمان و عمل صالح،داراى صفات ممتازى نيز بوده باشند.

بعضى دربارۀ لغت«فردوس»گفته‌اند كه اين لغت در اصل از زبان رومى گرفته شده است و بعضى ريشۀ آن را حبشى مى‌دانند كه به زبان عرب انتقال يافته است[1]و عده‌اى هم مى‌گويند كه اصل آن فارسى و به معنى«باغ»است.

واژۀ«فردوس»را به«فراديس»جمع بسته‌اند،ولى در قرآن به صورت مفرد آمده است.(ج 563/12 و 569،ج 202/14.)

[*]إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّٰالِحٰاتِ كٰانَتْ لَهُمْ جَنّٰاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلاً.«امّا كسانى كه ايمان آوردند وعمل صالح انجام دادند باغهاى«فردوس»منزلگاهشان است»كهف107/.

[**] سورۀ مؤمنون(آيات 1 تا 11)صفات برجسته و ويژگيهاى مؤمنان را در عباراتى كوتاه،زنده وپرمحتوا تشريح مى‌كند،انتخاب نام«مؤمنون»براى اين سوره به خاطر آيات آغاز همين سوره است.

[1] تفسير فخر رازى و مجمع البيان.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3