غنى:(لقمان26/.)[*]

بر وزن«شريف»به معنى«بى‌نياز »است و از اسماء الحسنى به شمار مى‌رود،خداوند بيشتر اوقات پس از نام غنى براى خود نام حميد را آورده است.او غنّى على الاطلاق و حميد از هر نظر است،چرا كه هر موهبتى در جهان است به او بازمى‌گردد و هركس هرچه دارد از او دارد و خزائن همۀ خيرات به دست اوست و اين دليل زندۀ غناى او مى‌باشد.

در سورۀ لقمان،آيات 25 تا 30(در شش آيه)ده صفت از اوصاف پروردگار بيان شده است كه در حقيقت ده صفت عمده يا ده اسم از اسماء الحسنى را بيان مى‌كند و آنها عبارتند از:غنى،حميد،عزيز،حكيم،سميع،بصير،خبير،حق،علىّ و كبير.بنابراين كسى كه چنين است از همه چيز بى‌نياز و شايستۀ هرگونه ستايش است.

در آيۀ 15 سورۀ فاطر مى‌خوانيم:«اى مردم،شما(همگى)نيازمندان به خدا هستيد، تنها خداوند است كه بى‌نياز و شايستۀ هرگونه حمد و ستايش است»وَ اللّٰهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ.

چه سخن مهم و پرارزشى كه موقعيت ما را در عرصۀ عالم هستى در برابر هستى‌بخش روشن مى‌سازد و بسيارى از معماها را مى‌گشايد و به سؤالات زيادى پاسخ مى‌دهد.آرى،بى‌نياز حقيقى و قائم با لذات در تمام عالم هستى يكى است و او خداوند است.همۀ انسانها بلكه همه موجودات سرتاپا نيازند و فقر و وابسته به آن وجود مستقل كه اگر لحظه‌اى ارتباطشان قطع شود هيچند و پوچ.

همان گونه كه او غنىّ مطلق است انسانها فقير مطلقند و همان گونه كه او قائم به ذات است مخلوقات همه قائم به او هستند،چرا كه او وجودى است بى‌نهايت از هر نظر،و واجب الوجود در ذات و صفات.

[*]...إِنَّ اللّٰهَ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ.«...خداوند بى‌نياز و شايستۀ ستايش است»لقمان26/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3