در حديثى از امام باقر(ع)مى‌خوانيم:«كسى كه به هنگام شوق و علاقه و به هنگام ترس و وحشت و هنگام خشم و غضب مالك نفس خويشتن باشد خداوند بدن او را بر آتش دوزخ حرام مى‌كند[1]».

بايد توجه داشت كه كلمۀ«غَضبان»به معنى«خشمگين»آمده و در فارسى به معنى منجنيق و سنگى كه با منجنيق بيندازند گفته شده است[*].اين واژه دوبار در قرآن مجيد تكرار شده[**]و هر دو بار وقتى است كه موسى(ع)با تأسف و خشم به‌سوى قومش بازي مى‌گردد.(ج 269/13،ج 460/20.)

مغضوب عَليهم:(حمد7/.)[***]

به كسانى اطلاق مى‌شود كه مورد خشم و غضب خداوند قرار گرفته‌اند و آنها گمراهان لجوج و يا منافقانند كه در بسيارى موارد،غضب و لعن خداوند در مورد آنها ذكر شده است.

در آيۀ 106 سورۀ نحل مى‌خوانيم:...وَ لٰكِنْ مَنْ شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْراً فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِنَ اللّٰهِ ...«...آنهايى كه سينۀ خود را براى كفر گسترده ساختند غضب پروردگار بر آنهاست...».

و همچنين در آيۀ 6 سورۀ فتح،خداوند،مردان و زنان منافق و مشرك و آنها را كه دربارۀ خدا گمان بد مى‌برند مورد غضب خويش قرار مى‌دهد و آنها را لعن مى‌كند و از

[1]تفسير على بن ابراهيم مطابق نقل نور الثقلين،ج 583/4.

[*] فرهنگ فارسى عميد.

[**] اعراف150/؛طه86/.

[***]صِرٰاطَ الَّذِينَ أَنْعَمْتَ عَلَيْهِمْ غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَ لاَ الضّٰالِّينَ .«راه آنها كه بر آنان نعمت دادىنه آنها كه بر ايشان غضب كردى و نه گمراهان»حمد7/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3