مستعان:(انبياء112/.)[*]

به معنى كسى است كه از او استعانت كنند(يارى خواسته شده).

اين آيه كه آخرين آيۀ سورۀ انبياء است همچون نخستين آيۀ اين سوره سخن از غفلت مردم بى‌خبر مى‌گويد و به عنوان نقل قول از پيامبر(ص)در يك عبارت نفرين مانند ناراحتى او را از اين‌همه غرور و غفلت منعكس مى‌كند و مى‌گويد:پيامبر بعد از مشاهدۀ اين‌همه اعراض و روى‌گردانى«عرض كرد پروردگار من!به حق داورى فرما و اين گروه طغيانگر را طبق قانون عدالتت كيفر ده».

در دومين جمله روى سخن را به مخالفان كرده و مى‌گويد:«پروردگار همۀ ما خداوند رحمان است و ما از پيشگاه مقدسش در برابر نسبتهاى ناروايى كه شما به او مى‌دهيد استمداد مى‌طلبيم.»وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعٰانُ عَلىٰ مٰا تَصِفُونَانبياء112/.

در حقيقت با كلمه«ربّنا»آنها را به اين واقعيت توجه مى‌دهد كه ما همه مربوب و مخلوقيم و او خالق و پروردگار همۀ ماست.

تعبير به«الرّحمن»كه اشاره به رحمت عامۀ پروردگار است به آنها گوشزد مى‌كند كه سرتاپاى وجود شما را رحمت الهى فراگرفته ،چرا لحظه‌اى در آفرينندۀ اين‌همه نعمت و رحمت نمى‌انديشيد؟ و تعبير«اَلْمُسْتَعٰانُ عَلىٰ مٰا تَصِفُونَ»به آنها اخطار مى‌كند كه گمان نكنيد ما در برابر انبوه جمعيت شما تنها هستيم و تصور نكنيد اين‌همه تهمت و دروغ و نسبتهاى نارواى شما چه در مورد ذات پاك خدا و چه در برابر ما،بدون پاسخ خواهدماند،نه،هرگز، تكيه‌گاه همۀ ما او است و او قادر است از بندگان مؤمن خود در برابر هرگونه دروغ و تهمت دفاع كند.(ج 531/13.)

[*]قٰالَ رَبِّ احْكُمْ بِالْحَقِّ وَ رَبُّنَا الرَّحْمٰنُ الْمُسْتَعٰانُ عَلىٰ مٰا تَصِفُونَ .انبياء112/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3