نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 198
يافته
و عفر كسى را به قوّت در خاك غلتانيدن است و به همين مناسبت به فرد قوى هيكل كه
حريف خويش بر خاك افكند گفته شده است،مثلا گفته مىشود:اسدٌ عِفْر و عِفْريت، يعنى
شير درشت اندام.و در قرآن اين كلمه در يك مورد و مفرد آمده است[*].(ج 468/15.)
از مادّۀ«عفاف»به معنى«پارسايى و پرهيزكارى»است.اين واژه در
آيۀ مورد بحث براى كسانى به كار رفته كه با تمام تلاش و كوشش خود و ديگران
وسيلۀ ازدواجشان فراهم نمىشود و خواهناخواه مجبورند مدتى را با محروميت
بگذرانند،لذا قرآن دستور پارسايى را هرچند مشكل باشد به آنها داده،مىگويد:
«و آنها كه وسيلۀ ازدواج ندارند بايد عفت پيشه كنند...» نكند
در اين مرحله بحرانى و در اين دوران آزمايش الهى تن به آلودگى دردهند و خود را
معذور بشمرند كه هيچ عذرى پذيرفته نيست،بلكه بايد قدرت ايمان و شخصيت و تقوا را در
چنين مرحلهاى آزمود.(ج 459/14.)
از«عَفاف»به معنى«پاكدامنى و پرهيزكارى»است و«تَعَفُّف»به معنى«عفت
داشتن و خوددارى كردن از حرام»است.در اين آيه،خداوند بهترين موارد انفاق را بيان
مىكند و آن دربارۀ كسانى است كه داراى چند صفت باشند كه يكى از آن صفات
دربارۀ كسى است كه