به معنى«بيست»است.در اين آيه،دستورات نظامى و احكام جهاد اسلامى
تعقيب مىشود.خداوند به رسول اكرم(ص)دستور مىدهد كه«اى پيامبر!مسلمانان را به
جهاد با دشمن تحريص و تشويق كن،هرگاه بيست نفر با استقامت از شما باشند بر دويست
نفر غلبه مىكنند...»عِشْرُونَ صٰابِرُونَ).
گرچه تعبير آيه به صورت اخبار از غلبه يك نفر بر ده نفر است،ولى به
قرينۀ آيۀ بعد كه مىگويد:«هم اكنون خدا اين تكليف را بر شما تخفيف
داد»روشن مىشود كه منظور از آن تعيين وظيفه و برنامه و دستور است نه تنها يك خبر
ساده،و به اين ترتيب مسلمانان نبايد منتظر اين باشند كه از نظر نفرات جنگى با دشمن
در يك سطح مساوى قرار گيرند بلكه حتّى اگر عدد آنها يكدهم نفرات دشمن باشد باز
وظيفۀ جهاد بر آنها فرض است.(ج 236/7-237.)
از مادّۀ«عشو»(بر وزن نشر)،هنگامى كه با«اِلى»متعدى
شود(عَشَوتُ الَيهِ)به معنى هدايت يافتن بهوسيلۀ چيزى است با چشمانى ضعيف و
هنگامى كه با«عن»متعدى شود (عَشْوٌ عَنْهُ)به معنى اعراض كردن و رويگردان شدن از
چيزى است و در آيۀ مورد بحث منظور همين است[***]،چنان
كه مىفرمايد:« هركس از ياد خدا رويگردان شود شيطانى را به سراغ او مىفرستيم و
همواره قرين او باشد»زخرف36/.(ج 64/21.)