نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 168
ولى با
توجه به اين كه پيامبران صاحب شريعت جديد و آيين تازه با مشكلات و گرفتاريهاى
بيشترى روبرو بودند و براى مقابله با آنها عزم و ارادۀ محكمترى لازم داشتند
به اين دسته از«پيامبران»،«اولوالعزم »اطلاق شده است و آيۀ مورد
بحث(احقاف35/) ظاهرا اشاره به همين معناست.در ضمن اشارهاى است به اين كه پيغمبر
اسلام(ص)نيز از همان پيامبران است،زيرا مىگويد:«تو هم شكيبايى كن آنگونه كه
پيامبران اولوالعزم شكيبايى كردند»و اگر بعضى«عزم»و«عزيمت»را به معنى«حكم و
شريعت»تفسير كردهاند به همين مناسبت است وگرنه«عزم»در لغت به معنى شريعت نيامده
است.
جمع«عزة»(بر وزن هبة)به معنى«جماعتهاى پراكنده»است و گفته شده
ريشۀ اصلى آن«عزو»(بر وزن جذب)به معنى«نسبت دادن»است و از آنجا كه هر گروهى
با هم هستند و به يكديگر نسبت و ارتباطى دارند و يا هدف واحدى را تعقيب مىكنند،به
جماعت و گروه«عزة»گفته شده است.عزة به واو و نون جمع بسته شده است،مانند سنة و
سنون.