از«اعتزال»به معنى«گوشهگيرى و كنارهگيرى كردن»و در اصل از
مادّۀ«عَزل»به معنى «دور ساختن»است.
جملههاى اوّل اين آيه كه امر به گوشهگيرى و اعتزال و نهى از
نزديك شدن و آميزش با زنان حايض مىكند در بدو نظر شباهتى به دستورات كنونى آيين
يهود دارد،لكن به قرينۀفَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّٰهُكه
دربارۀ اجازۀ آميزش جنسى با زنان بعد از پاك شدن از خون حيض مىباشد،معلوم
مىشود كه مراد از گوشهگيرى و نزديك نشدن،فقط دورى از آميزش جنسى است.
با اين حساب،اسلام راه ميانه را در مورد عادت ماهانۀ زنان
پيموده است و روش اسلام همه جا راه ميانه است و از افراط و تفريط بر كنار است،در
اين جا نيز از تندروى يهود جلوگيرى كرده و گفته كه معاشرت و هرگونه آميزش و نشست و
برخاست با زنان در اين حالت غير از عمل جنسى هيچگونه مانعى ندارد و نيز از رفتار
مسيحيان كه هيچگونه محدوديتى براى تماس با زنان حايض قائل نيستند،جلوگيرى كرده
است و به اين ترتيب ضمن حفظ احترام و شخصيت زن و ترك تحقير او،از كارهايى كه
زيانهاى بهداشتى فراوانى براى مرد و زن دارد پيشگيرى كرده است.(ج 93/2-94.)