ع ز ز

فَعَزَّزْنٰا:(يس14/.)[*]

از«تعزير»(نيرومند گردانيدن)و در اصل از«عِزّة»به معنى«چيره شدن»است.در آيۀ 23 سورۀ ص به واژۀ«عَزَّنى»برمى‌خوريم،آنجا كه مى‌گويد:«...او از نظر سخن بر من غلبه كرده و از من گوياتر است»وَ عَزَّنِي فِي الْخِطٰابِص23/.در اين جمله، كلمۀ«عَزّنى»از مادّۀ«عزّة»به معنى«غلبه»است و مفهوم جمله اين است كه او بر من غلبه كرد.

يكى ديگر از معانى«عزّة»ارجمند و گرامى داشتن است،چنان كه در آيۀ 26 سورۀ آل عمران مى‌خوانيم:

...وَ تُعِزُّ مَنْ تَشٰاءُ وَ تُذِلُّ مَنْ تَشٰاءُ...«... هركس را بخواهى عزّت مى‌دهى و به هركس بخواهى ذلت...».(ج 362/2،ج 341/18،ج 246/19.)

عِزّة:(فاطر10/.)[**]

به گفته«راغب»در كتاب مفردات،حالتى است كه مانع مغلوب شدن انسان مى‌شود (حالت شكست‌ناپذيرى)و در اصل از«عزاز»(بر وزن اساس)به معنى زمين صلب و محكم و نفوذناپذير گرفته شده است و آن بر دو گونه است،گاه«عزّت ممدوح»و شايسته است،چنان كه ذات پاك خدا را به«عزيز»توصيف مى‌كنيم(كه تنها ذات پاك اوست كه شكست‌ناپذير است)و گاه«عزّت مذموم»و آن نفوذناپذيرى در مقابل حق و تكبر از پذيرش

[*]إِذْ أَرْسَلْنٰا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمٰا فَعَزَّزْنٰا بِثٰالِثٍ...«هنگامى كه دو نفر از رسولان را به‌سوى آنهافرستاديم،امّا آنها رسولان(ما)را تكذيب كردند،لذا براى تقويت آن دو،شخص سومى فرستاديم...»يس14/.

[**]مَنْ كٰانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلّٰهِ الْعِزَّةُ جَمِيعاً...«كسى كه خواهان عزّت است(بايد از خدا بخواهد)كهتمام عزّت براى خداست...»فاطر10/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3