ع ر ش

يَعْرِشُون:(اعراف137/.)[*]

از مادّۀ«عرش»به معنى«رفع و بلندى»است و شجرۀ معروشه،درختى است كه شاخه‌هايش به‌وسيلۀ داربست بالا رفته باشد.در اين آيه سخن از نابودى قوم فرعون و درهم شكستن قدرت آنهاست،مى‌فرمايد:

«...آنچه فرعونيان(از كاخهاى مجلل)مى‌ساختند و آنچه از باغهاى داربست‌دار فراهم ساخته بودند درهم كوبيديم»وَ مٰا كٰانُوا يَعْرِشُونَاعراف137/.

جملۀ«يَعْرِشُون»در اصل به معنى درختان و باغهايى است كه به‌وسيلۀ نصب داربستها برپامى‌شوند و منظرۀ پرشكوهى دارند و كلمۀ«معروشه»(مُسقّف)به معنى باغى است كه به درختان آن داربست زده شده است.(ج 330/6.)

عَرْش:(يونس3/.)[**]

در لغت به معنى چيزى است كه داراى«سقف»بوده باشد و گاهى به خود سقف، عرش گفته مى‌شود و زمانى به معنى تختهاى بلندپايه مى‌آيد.اين معنى اصلى آن است،امّا معنى كنايى آن همان قدرت است،چنان كه مى‌گوييم فلان كس بر تخت نشست و پايه‌هاى تختش فروريخت و يا او را از تخت به زير آوردند،همه اينها كنايه از قدرت يافتن و يا از دست دادن قدرت است،در حالى كه ممكن است اصلا تختى در كار نبوده باشد،به

[*]وَ دَمَّرْنٰا مٰا كٰانَ يَصْنَعُ فِرْعَوْنُ وَ قَوْمُهُ وَ مٰا كٰانُوا يَعْرِشُونَ .اعراف137/.

[**]...ثُمَّ اسْتَوىٰ عَلَى الْعَرْشِ ...«...سپس بر تخت(قدرت)قرار گرفت...»يونس3/.

• ترجمه نوع 1
• ترجمه نوع 2
• ترجمه نوع 3