نام کتاب : شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه نویسنده : شریعتمداری، جعفر جلد : 3 صفحه : 115
است كه
همه احساس غبن مىكنند».و از آنجا كه ممكن است بعضى بگويند سخن از آن روز نسيه است
و معلوم نيست كى فرامىرسد ،لذا قرآن مىگويد:
«ما آن روز را جز تا زمان محدودى تأخير نمىاندازيم»إِلاّٰ لِأَجَلٍ مَعْدُودٍهود/
104.
آن هم براى مصلحتى كه روشن است تا مردم جهان ميدانهاى آزمايش و
پرورش را ببينند و آخرين برنامۀ انبيا پياده شود.
تعبير به«معدود»(شمردهشده )اشاره به نزديكى رستاخيز است،زيرا هر
چيزى كه قابل شمارش باشد و تحت عدد واقع شود،محدود و نزديك است.خلاصه تأخير آن روز
هرگز نبايد ظالمان را مغرور كند،چرا كه قيامت گرچه دير آيد،بيايد و حتى تعبير به
دير آمدن هم دربارۀ آن صحيح نيست.(ج 231/9.)
به معنى« شمردهشدهها»و ريشۀ اصلى آن«عدد»است و هر چيزى كه
قابل شمارش باشد محدوديت آن چيز را مىرساند،چنان كه در آيه آمده است:أَيّٰامٍ
مَعْدُودٰاتٍيعنى روزهاى معينى.
اين آيه برنامۀ ذكر پروردگار را به دنبال مراسم حج تعيين مىكند
و مىگويد:
«و خدا را در روزهاى معيّنى ياد كنيد...»بقره203/.
آيۀ مذكور تأكيد برآن دارد كه به جاى تفاخرهاى موهوم زمان
جاهليت،خدا را در چند روز ياد كنند كه حدّ اقل آن دو روز(و حد اكثر آن سه
روز)است.اين ايّام به قرينۀ آيات سابق پس از مراسم عيد قربان است كه طبعا
روزهاى 11 و 12 و 13 ماه خواهد بود.اين ايام در لسان روايات ايّام تشريق ناميده
شده است و چنان كه از نامش پيداست ايّامى است روشنىبخش كه روح و جان انسان در
پرتو آن مراسم عالى مذهبى روشن مىشود.(ج 41/2.)