[43]: حاشيۀ صفحۀ (458) متن كتاب

و همچنين شيخ صدوق محمّد بن على بن بابويه مصنف كتاب «من لا يحضر»- كه از كتب اربعه شيعه است- در كتاب «اعتقادات» حكم بر كفر و ضلالت حلّاجيه كرده [1].

و شيخ فرقه محقّه شيخ أبو جعفر طوسى مصنّف «تهذيب» و «استبصار» كه هر دو از كتب اربعه شيعهاند در كتاب «اقتصاد» حلّاج را از ساحران شمرده [2]، و در كتاب «غيبت» گفته كه: حلّاج از جمله آن ملاعين است كه به دروغ دعوى نيابت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) كردند، و نيز گفته است كه: حلّاج به قم رفته و دعوى وكالت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) مىكرد تا آنكه على بن بابويه خفّت تمام به او رسانيد و از اين جهت از قم فرار نمود [3].

و شيخ عطار در «تذكرة الاولياء» گفته كه: حسين بن منصور حلاج از بيضاى فارس بوده و در شهر «واسط» پرورش يافته [4] و از براى وى چندين نام ذكر كردهاند و در هر ديارى او را به نامى خواندهاند.

و بازگفته كه: حلّاج در پنجاه سالگى گفت كه: تا حال هيچ مذهب اختيار نكردهام و امروز كه پنجاهسالهام نماز كردهام و بهر نمازى غسلى كردهام [5]، انتهى.

[44]: حاشيۀ صفحۀ (480) متن كتاب

و مؤيد است آنچه را گفتيم كه مدت حمل آن حضرت نه ماه بود آنكه خال مفضال در كتاب «بحار» از كتاب فضايل فضل بن شاذان روايتى طويل ذكر نموده و در آن تصريح

[1] اعتقادات صدوق: 76.

[2] اقتصاد شيخ طوسى: 178.

[3] غيبت شيخ طوسى: 402 و 403 حديث 377، بحار الانوار: 51/ 370 و 371.

[4] تذكرة الاولياء: 2/ 136.

[5] تذكرة الاولياء: 2/ 138.