مىدانند، و اين قول بسيار ضعيف است [1] و دليل احتياط نيز واضح است.

[30]: حاشيۀ صفحۀ (87) متن كتاب

و بعضى در اين صورت مصلّى را مخيّر مىدانند ميان آنچه مذكور شد و ميان بنابر اقل و اتمام نماز بدون احتياط [2]، و بعضى نماز را باطل مىدانند [3]، و هر دو قول ضعيفند و طريق احتياط واضح است، منه (رحمه اللّه).

[31]: حاشيۀ صفحۀ (87) متن كتاب

و مخيّر است ميان تقديم هر يك بر ديگرى و بعضى حكم به وجوب تقديم نشسته [4]، و بعضى به وجوب تقديم ايستاده كردهاند [5]، و بعضى تجويز يك ركعت ايستاده و دو ركعت نشسته كردهاند [6]، و بعضى بنابر اقل و اتمام بدون احتياط را نيز جايز دانستهاند [7]، و طريق احتياط در عمل واضح است، و اللّه العالم، منه (رحمه اللّه).

[32]: حاشيۀ صفحۀ (87) متن كتاب

و بعضى مخيّر مىدانند ميان دو ركعت نشسته و يك ركعت ايستاده، و بعضى ميان بنابر اكثر و بنابر اقل و اتمام بدون احتياط [8]، و هر دو ضعيفند و طريق احتياط ظاهر است، منه (رحمه اللّه).

[1] ذكرى الشيعة: 4/ 79، مدارك الاحكام: 4/ 257، حدائق الناضرة: 6/ 276.

[2] مدارك الاحكام: 4/ 256 و 260.

[3] المقنع: 102، مدارك الاحكام: 4/ 260.

[4] حدائق الناضرة: 9/ 244.

[5] مقنعه: 147، حدائق الناضرة: 9/ 243.

[6] حدائق الناضرة: 9/ 241.

[7] مدارك الاحكام: 4/ 256.

[8] مختلف الشيعة: 2/ 383 و 384، حدائق الناضرة: 9/ 227 و 228.