و به جرم آفتاب يا ماه منخسف نگاه مىكرده باشى و اين منطر را مكرّر بخوانى تا وقتى كه جرم [1] بالتمام منجلى شود، و منطر اين است: «ستّر انّيس بيس كيس كيس كيس»، و بعد از آنكه صاحب اين عمل شوى هر كس را كه مار يا عقرب مثلا زده باشد تو كارد دسته سياهى بردار و منطر مذكور را بخوان و كارد را بر عضو ملدوغ سه دفعه ماليده به نيّت تسكين وجع مار يا عقرب زيد يا عمرو- مثلا- اين شكل آينده را در زمين بكش به همان كارد و اوّل خطّ طرف چپ خود را كشيده بگو «ستّر انّيس» بعد از آن، خطّ طرف راست را كشيده بگو «بيس» بعد از آن خطوط اربعۀ وسط را از سر گرفته بكش و در كشيدن هر خطّى يك «كيس» بگو و كارد را در سر خطّ رابع بر زمين فرو كن و بگذار تا وجع ساكن گردد، و شكل اين است:
و ديگر منطر دندان است كه حقير به تجربه رسانيده و به جمعى تعليم نمودهام و به تجربه نيز رسانيدند و بيانش اين است كه: چون كسى خواهد كه درد دندان نبيند بايد در وقت ديدن ماه نو نذر كند كه گوشت اسب و كاسنى در آن ماه نخورد به اين طريق كه: «نذرت للّه أن لا آكل لحم الفرس و لا الهندباء في هذا الشهر» پس زبان را به اطراف دندانها بگرداند و در ديدن هر ماه نو كه چنين كند، در آن ماه درد دندان نبيند.
و اين منطر را قلانسى در كتاب «قرابادين» از كتاب «فلاحة قسطين» نقل كرده به اين عنوان كه: هر كس كه در وقت ديدن هلال قسم بخورد كه هندباء و لحم فرس نخورد در آن ماه درد دندان نبيند [2].
و شيخ الرئيس ابو على سينا نيز آن را در جملۀ مجرّبات خود به نظم در آورده و چون مجرّبات شيخ نيز از اين قبيل بلكه بعضى از آنها اغرب از اين است