سنّت شد و اگر اطاعت خدا مىكرد جماعش بر او حرام مىگشت؟

جواب:

اين زنى است كه در روزۀ قضائى ماه مبارك رمضان- مثلا- يا در ايّام حيض و نفاس امر خود را بر شوهرش مخفى داشت پس جماعش مانند قبل از عذر سنّت بود، و اگر اطاعت خدا مىكرد و اظهار عذر خود مىنمود جماعش حرام مىگشت، در اين مسأله خلافى نيست، زيرا كه در باب وجود و عدم حيض و عدّه، قول زن مسموع است مادامىكه كذبش ثابت نباشد.

سؤال تم [440]:

مردى زنى را عقد كرده به طريقى كه در اسلام جايز نيست و بعد از عقد بر او حلال است به اجماع اهل اسلام؟

جواب:

اين مردى است نصرانى كه زن نصرانيّه عقد كرده به مهر شراب، يا خوك و قبل از اسلام مهر را به او تسليم نموده، بعد از اسلام آن زن به همان مهر بر او حلال است بالإجماع [1].

سؤال تما [441]:

مردى زنى را عقد كرد؛ به آن تا يك ساعت حلال بود، و بعد از آن محرّم ابدى گشت بدون كفر، يا امرى كه از ايشان حادث شده باشد؟

جواب:

اين در صورتى است كه آن زن بر او قبل از عقد محرّم ابدى بوده به جهالت و نادانى عقد شده [2]، و بعد از ساعتى كه معلوم شد عقد منفسخ گشت.

سؤال تمب [442]:

شخصى زن مسلمان بالغ عاقلى را با عدم اذن و رضاى شوهر طلاق مىدهد، و بلا فاصله از براى خود عقد مىنمايد و هيچ ضررى ندارد؟

جواب:

اين در صورتى است كه شخص ديگرى را او وكيل كند در طلاق و بعد از آن پشيمان شود، و قبل از اعلام وكيل طلاق واقع شود، يا به جهت تجدّد اعسار زوج بعد از فسخ زوجه احتياطا آن را طلاق دهند، و در هر دو صورت

[1] كفاية الأحكام: 168.

[2] حجرى: شده باشد.