بدون [1] عربى متحقّق نمىشود [2]، و اظهر آن است كه: مىشود به شرطى كه به مضمون همان عربى باشد كه ترجمه كرديم، و اللّه العالم.

سؤال شسد [364]:

زن عاميّه را بر سر زن سيّده مىتوان گرفت و همچنين بالعكس يا نه؟ و دو سيّده يا بيشتر را در نكاح جمع مىتوان كرد يا نه؟ و سيّده را متعه مىتوان كرد يا نه؟

جواب:

هيچ كدام حرام نيست، و شايد جمع ميان دو سيّده، يا بيشتر و متعه كردن سيّده مكروه باشد، نظر به بعض احاديث كه در منع از جمع ميان دو فاطميّه و متعه كردن آنها وارد شده، و حقير رسالهاى در حليّت جمع ميان دو فاطميّه نوشتهام و گفتگو در حديث منع نمودهام و آن را مسمّى به «منع المنع من الجمع» كردهام، و قول نادرى از بعض متأخرين [3] در آن منع؛ نقل كردهام، هر كسى كه تفصيل دليل و اطّلاع بر قال و قيل خواهد؛ به آنجا رجوع نمايد، و اگر نظر به آن قول احتياط كند ضرر ندارد.

سؤال شسه [365]:

مجملى از احوال عشرۀ مبشّره و فقهاى اربعۀ اهل سنّت را بيان فرمائيد؟

جواب:

امّا عشرۀ مبشّره پس جماعتىاند [4] كه در اين رباعى مذكورند:

ده يار بهشتىاند مىدان * * * بو بكر و عمر على و عثمان

طلحه است و زبير و بو عبيده * * * سعد است سعيد عبد رحمن

اول: أبو بكر بن أبي قحافه؛ اسمش عبد اللّه بن عثمان بن عامر بن عمرو بن كعب بن سعد بن تيم بن مرّه است، و در اينجا با حضرت رسالت پناه (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) در

[1] ه: به غير.

[2] كفاية الأحكام: 229.

[3] بداية الهدايه: 2/ 237، وسائل الشيعة: 20/ 503 باب 40 حديث 1.

[4] در نسخۀ هبه جاى «جماعتىاند» (عبارتند از جماعتى) آمده است.