مجوس به اهل اسلام سرايت نموده، چنانكه در كتب [1] سير و تفاسير مسطور [2] است [3].

خلاصه: موافق اخبار اماميّه آن است كه: حق تعالى حوريهاى از بهشت فرستاد و آن را به شيث- پسر آدم- تزويج كرد و اسمش نزله بود، و حوريهاى ديگر فرستاد كه اسمش منزله بود و او را به پسر ديگر آدم كه در بعضى از اخبار اسم او به يافث تعبير شده- و شايد كه لقبش قابيل بوده- تزويج نمود و از شيث پسرى و از يافث دخترى به هم رسيده و به هم دادند و بنى آدم از ايشان به هم رسيدند [4].

و مستفاد از بعضى اخبار آن است كه: زن برادر شيث دخترى از جنّ بوده [5]، و شايد «يافث» دو زن داشته است.

و اما ساير اولاد آدم، پس محتمل است كه: بدون تزويج مرده باشند، و حكمت در خلقت آنها نظير حكمتى باشد كه در خلق اطفال است و كسانى كه قبل از تزويج مردهاند، يا آنكه تزويج عمّ و عمّه در آن وقت حرام نبوده، و انحصار بنى آدم در دو نفر از اولاد او مانع عقلى و ضرر عادى ندارد، چنانكه موافق مشهور ميان اهل سنّت و شيعه قريب به هشتاد نفر با حضرت نوح (عليه السلام) از غرق نجات يافتند [6] و عقبى از آنها نماند مگر از سه پسر نوح (عليه السلام) [7]، و به اين

[1] ه: كتب مبسوطه.

[2] ب، ه: مذكور.

[3] بحار الانوار: 11/ 220- 249 حديث 1 و 2 و 3 و 6 و 18 و 39 و 40 و 44، تفسير عيّاشى: 1/ 341 حديث 83.

[4] علل الشرائع: 18- 20 حديث 2، بحار الانوار: 11/ 233 و 234.

[5] بحار الانوار: 11/ 228 و 229 حديث 6.

[6] علل الشرائع: 30 حديث 1، مجمع البيان: 3/ 157 (جزء 12)، بحار الانوار: 11/ 322، درّ المنثور:

3/ 601.

[7] مجمع البيان: 3/ 157 (جزء 12).