دور است از طريقه و ابرام و نقض، و نزديك است به شيوۀ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ [1]، و نظر به ضيق مجال و ملال بال اقتصار بر اشاره و اجمال شد.

سؤال شل [330]:

زيد عمرو را كشته است، و به حسب شرع بايد ديت او را از برادر عمرو از براى خود بگيرد، چه نحو مىشود؟

جواب:

زيد پدر عمرو بوده و او را به قتل خطا كشته، پس ديه را از عاقله مىگيرد مثل برادر، بنابر قول جمعى كه قتل خطا را مانع ارث از ديه نمىدانند [2].

سؤال شلا [331]:

آقائى غلام خود را رخصت داده كه زن بگيرد، پس او زنى را عقد كرده و مهرى از براى او قرار داده كه اگر آقا راضى نشود عقدش لازم باشد و الّا فلا.

جواب:

آن غلام كنيز آقا را عقد نموده به مهر آزادى آن كنيز، پس اگر آقا اجازت ننموده عقد لازم خواهد بود و مستحق مهر المثل خواهد گشت، و الّا آن زن اختيار فسخ عقد به هم مىرساند.

سؤال شلب [332]:

شخصى ادعاى مالى بر كسى نموده و آن را به بيّنۀ شرعيّه ثابت كرده و حال آنكه شرعا دعوايش غير مسموع است و شهودش غير مقبولند، و مع ذلك جائز نيست او را مطالبه از مدعى عليه نمودن و نه از مال او تقاص كردن، اين در چه صورت است؟

جواب:

اين در صورتى است كه اقامۀ بيّنه بعد از تحليف باشد.

سؤال شلج [333]:

امامى نماز جماعت گزارد و نمازش باطل و نماز مأمومين صحيح است؟

جواب:

در صورتى است كه امام محدث بوده و ناسيا نماز گزارده.

[1] نساء (4): 150.

[2] مختلف الشيعة: 9/ 63 و 64.