جواب:

هرگاه داند كه عبادت كردن او باعث عبادت كردن ديگران مىشود مانعى ندارد.

سؤال لب [32]:

طايفهاى- ظاهرا- اسلام را اظهار مىنمايند، لكن مردم در باب آنها گفتگوها مىكنند كه اعتقاد به نماز و روزه و اصول و فروع ندارند؛ مطبوخ آنها را خوردن چه صورت دارد؟

جواب:

هرگاه جزم نباشد به اينكه قبول ندارند مانعى ندارد.

سؤال لج [33]:

هرگاه وجهى از شخصى بر ذمّۀ او باشد، و به صاحبش رد ننمايد، و بعد از مدّتى صاحبش مفقود شود يا بميرد و وارث او معلوم نباشد، آيا زيارت براى او مىتواند كرد از عوض آن حق؟ و از شغلذمّگى بيرون مىآيد در صورتى كه قادر نباشد كه آن وجه را ردّ مظالم نمايد يا نه؟

جواب:

تا تواند تجسّس نمايد كه صاحبش يا وارثش را پيدا كند، و هرگاه از همه مأيوس شود، و تواند- هر چند به دفعات و تدريج باشد- از براى صاحبش مقدار آن وجه را تصدّق نمايد، و هرگاه مطلقا تصدّق ممكن نباشد، يا به قدر همه تصدّق نتواند كرد، به عوض آن غير ممكن التصدّق دعا و زيارت و طلب مغفرت از براى او نمايد.

سؤال لد [34]:

هرگاه كسى قصد اعمال خير نمايد، ثواب دارد؟ هرگاه قصد عمل نامشروعى كند، عقاب دارد يا نه؟

جواب:

هرگاه حسنه را قصد كند كه به عمل آورد، حق تعالى به آن قصد، يك حسنه به او عطا مىفرمايد، و چون به عمل آمد؛ مستحقّ ده ثواب مىشود.

هرگاه قصد گناهى نمايد، مطلقا بر او چيزى نمىنويسند، و اگر به عمل آمد مستحقّ عقوبت يك گناه مىشود [1]، لكن در صورت قصد گناه هرگاه استغفار

[1] بحار الانوار: 5/ 325 حديث 15 و 326 حديث 17 و 327 حديث 21، 6/ 18 و 19 حديث 2، كافى: 2/ 428 حديث 1 و 2 و 429 حديث 4.