اين آب وضو نمىسازم، نماز آن شخص چه صورت دارد؟

جواب:

هرگاه در وقت تكبيرة الاحرام- مثلا- مىداند كه نماز صبح قضائى مىگزارد از براى آنكه واجب است براى رضاى خدا، همين قدر كافى است، و گفتن كلام عربى يا عجمى در هيچ نيّتى ضرور نيست، و نيّت در همه جا همان دانستن قلبى است، بلكه نيّت نماز را به زبان گفتن نزد شيعيان خوب نيست [1].

و دانستن اداء و قضاء، و تعيين نماز صبح يا شام- مثلا- و وجوب يا ندب نماز در نيّتها لازم است على الاحوط، بل الاقرب.

و اذان و اقامه از براى هيچ نمازى واجب نيست على الاظهر الاشهر [2]، خصوصا بر زنان، لكن احتياطا تا توانند اقامه را ترك ننمايند [3]، و هرگاه در يك مجلس چند نماز قضا گزارند، در نماز اول يك أذان به عنوان سنّت بگويند با اقامه، و بعد از آن از براى هر نمازى يك اقامه؛ تا آن مجلس بر هم خورد.

و هرگاه در ميان سنّيان سجده را بر «ما يصحّ السجود» كرده- هر چند كه با دست بسته باشد- نمازش درست است.

و آب حمّام هرگاه غصبى يا نجس نباشد ضرر ندارد، و اهل سنّت پاكند.

و ظروفشان نيز پاك است، تا علم به نجاست آنها به هم رسد، مانند ظروف شيعه، مگر آنكه سنّىاى باشد كه اظهار بغض يكى از ائمۀ اثنا عشر، يا حضرت فاطمه (عليهم السلام) نمايد، يا ناسزائى به ايشان يا به پيغمبرى يا به خدا بگويد، كه در اين صورت نجس است.

و در صورتى كه نماز صحيح باشد اعاده و قضا لازم ندارد.

[1] خلاف شيخ طوسى: 1/ 308 مسأله 56، مفتاح الكرامة: 1/ 207.

[2] شرح لمعه: 1/ 240، تنقيح الرائع: 1/ 188.

[3] ج، ه، حجرى: نكنند.