خلاف [1] و حرام است على المشهور [2] و اعتبار به شباهت در بعضى از اعضاء نيست و در اعتبار اطوار از حضرت أمير المؤمنين (عليه السلام) مروى است كه: «اگر گوشت خورد سگ است و اگر علف خورد گوسفند است، و اگر آب را به دهن خورد گوسفند است، و اگر به زبان خورد سگ است، و اگر در عقب گله راه رود سگ است و اگر در ميان يا پيش روى آنها راه رود گوسفند است، و اگر به سينه نشيند گوسفند است و اگر به مقعد نشيند سگ است، و بعد از ذبح ببينيد اگر شكنبه دارد گوسفند است و اگر أمعاء دارد سگ است» [3].

سؤال قكب [122]:

طريق توبه كردن را بيان نمائيد؟

جواب:

توبه از هر گناه واجب فورى است يعنى: بعد از حصول معصيت بدون تأخير بايد توبه نمود. و معنى توبه آن است كه: پشيمان شود از گناهى كه كرده است و عازم باشد بر آنكه ديگر مثل آن را نكند و بهتر آن است كه غسل توبه كند پس دو ركعت نماز بجا آورد و بعد از آن بگويد: (أستغفر اللّه ذا الجلال و الاكرام من جميع الذنوب و الآثام).

و اگر آن گناهى كه كرده است حق اللّه محض است و تداركى ندارد از قضا و كفّاره، مثل: شراب خوردن و لواطه كردن و مساحقه يا قيادت نمودن و نماز عيد را- بر تقدير وجوب- ترك كردن و با عدم رتبه اجتهاد فتوى دادن و واجب

[1] شايد تعبير به مشهور صحيحتر باشد و ظاهرا مؤلّف محترم از كسانى است كه اختلاف افراد معلوم النسب را مضر در انعقاد اجماع نمىداند، و الّا در مفتاح الكرامه اسم عدهاى را مىبرد كه چنين حيوانى را نجس دانسته، و يا در پاكى و نجاست آن توقف كردهاند. مفتاح الكرامه: 1/ 139.

[2] شرح لمعه: 1/ 49، جامع المقاصد: 1/ 166، مفتاح الكرامه: 1/ 139.

لازم به يادآورى است كه مرحوم شيخ انصارى در كتاب طهارت «النظر السادس» قول به حرمت چنين گوشتى را تقريبا از چهار نفر نقل مىكند، سپس به ردّ دلائلشان مىپردازد بنابراين؛ ادعاى شهرت در چنين مسئلهاى- ظاهرا- بر مينائى است كه: چون اكثريت «اصالة عدم تذكيه» را پذيرفتند پس بالملازمه حرمت را هم پذيرفتهاند.

[3] قضاء أمير المؤمنين (عليه السلام) شوشترى: 52 (نقل از كشكول شيخ بهائى).