بر شوهر، امر و نهى زن، واجب است و اين كه او را وادارد به تحصيل مسائل خود. هر گاه كسى نباشد كه تعلم او كند به غير شوهر، واجب عينى مىشود كه بر او تعليم كند.
490- سؤال:
امر به معروف و نهى از منكر، چه وقت واجب مىشود؟ نزد امن از ضرر؟ يا نزد ظن عدم ضرر؟ يا نزد علم عدم ضرر؟ و احتمال تاثير كافى است يا نه؟ و آيا حمل مىتوان كرد افعال ظاهر الفساد مسلمين را به صحت، هر چند تأويل بعيد باشد-؟ مثلا صبح مىبينيد شخصى را نماز مىكرد با اذان و اقامه و قرائت را جهر نكرد، حمل كند به اين كه نماز سنتى بوده است و اذان و اقامه را سهوا گفته است و هكذا؟
جواب:
واجب است ما دامى كه علم يا ظن به ضرر نداشته باشد و احتمال تأثير بدهد.
هر چند احتمال دور باشد در جواز آن كافى است، لكن ظاهر اين است كه هر گاه ظن غالب به عدم تأثير داشته باشد واجب نباشد. و لكن احوط ترك آن است. و ظاهر اين است كه در جايى كه فعل منكر، احتمال وجه صحيح داشته باشد و مظنون اين باشد كه بر وجه فاسد باشد و به طريق معصيت كرده، واجب باشد نهى، و لكن بهتر آن است كه به عنوان قطع، نهى نكند، بلكه بگويد كه هر گاه بر وجه صحيح نيست ترك كن اين عمل را. و به مجرد