« احتجاج سيّد رضى الله عنه در تفضيل و تقديم ائمّه عليهم السّلام بر همگان جز پيامبر صلَّى الله عليه و آله » « به شيوه اى بىسابقه در رساله اى بنام : » « رسالهء باهره در فضل عترت طاهره » 363 - گويد : و از جمله مطالبى كه مؤيّد تقديم و تفضيل ايشان بر ساير مردمان مىباشد اين است كه : بدرستى خداى تعالى ما را راهنمايى فرموده كه شناخت اينان مانند معرفت به حضرت حقّ است ، چرا كه آن شناخت عبارت از ايمان و اسلام است ، و اينكه جهل بديشان و ترديد در بارهء آنان همچون جهل و ترديد نسبت به حضرت حقّ تعالى است ، چرا كه آن منتهى به كفر و خروج از ايمان مىباشد ، و اين منزلت را هيچ بنى بشرى جز رسول خدا صلَّى الله عليه و آله ندارد ، و پس از آن حضرت ؛ براى أمير المؤمنين و ائمّه از فرزندان او - بر تمامشان سلام باد - مىباشد ، زيرا معرفت به نبوّت انبياى گذشته ؛ از آدم گرفته تا حضرت عيسى عليهما السّلام بر ما واجب نيست ، و به هيچ كدام از تكاليف ما تعلَّق ندارد ، و تنها قرآن به اينكه نام افرادى را با عنوان انبياى گذشته آورده و ما نيز بدانها معرفت يافتيم فقط براى تصديق كتاب خدا بود ، و گر نه هيچ دليلى بر وجوب معرفت ما بديشان