با شنيدن اين كلام ؛ أبو العلاء برخاسته و خارج شد ، پس سيّد قدّس سرّه گفت : آن مرد از نزد ما غائب شد و پس از اين ديگر ما را نخواهد ديد .
فردى از سيّد خواستار شرح آن رموز و اشارات شد ، پس سيّد گفت :
او از من در بارهء كلّ پرسيد ، و به اعتقاد او كلّ قديم است ، و در اين باره اشاره به عالمى بنام « عالم كبير » مىكند ، پس در آن جوياى نظر من شد و خود اراده كرده بود كه آن قديم است .
پس من نيز او را در اين پرسش اين گونه پاسخ دادم كه : نظر تو در بارهء جزء چيست ؟ زيرا نزد ايشان « جزء » محدث و پديده بوده و آن از عالم كبير تولَّد يافته و اين جزء نزد ايشان همان عالم صغير است ، و مراد من از اين پرسش اين بود كه اگر صحّت محدث و پديده بودن اين عالم ثابت شود ، پس اين جواب همان است كه بدان اشاره كرده يعنى اگر محدث باشد آن ( عالم كبير ) نيز محدث خواهد بود ، زيرا اين عالم بنا بر نظر خود او از جنس همان عالم كبير است ، و چيز واحد نمىشود مقدارى از آن قديم باشد و مقدارى از آن جديد ، پس او با اين پرسش من سكوت كرد .
و امّا شعرى ؛ قصد داشت بگويد كه آن از ستارگان سيّاره نيست .