حضرت رضا عليه السّلام فرمود : اين آيه را بخوانيد : « و هر مصيبتى كه به شما رسد به سبب كارهايى ( خطا و گناهانى ) است كه دستهايتان كرده و از [ گناهان ] در مىگذرد - شورى 30 » ، بخدا سوگند كه من در اين كار تنها به خداوند و رسول او و أمير المؤمنين و پدران پاكم پس از او اقتدا كردم ، آنان بر شما نكوهش كردند من نيز اقتدا نمودم .
گفتند : براى چه اى زادهء رسول خدا ؟ ! فرمود : براى اين ادّعا كه شما شيعهء أمير المؤمنين هستيد ! واى بر شما ! شيعيان او حسن و حسين و سلمان و أبو ذرّ و مقداد و عمّار و محمّد بن أبى بكر بودند ، همانها كه ذرّه اى از دستورات او سرپيچى نكردند ، حال اينكه شما در بيشتر كردارتان با او مخالفيد ، و در بيشتر فرائض خود كوتاهى ورزيده و بزرگى حقوق برادران خود را در بارهء خدا خوار و بىمقدار مىداريد ، و آنجا كه نبايد تقيّه مىكنيد ، و آنجا كه بايد ؛ تقيّه نمىكنيد ، اگر شما در همان ابتداى كار مىگفتيد ما از موالى و محبّين اوئيم و از دوستداران اولياى او و دشمنان دشمنان او هستيم من منكر اين قول شما نشده بودم ، و ليكن اين مقام و مرتبهء شريفى بود كه شما مدّعى آن شده‌ايد ، اگر كردار شما گفتارتان را تصديق نكند به هلاكت افتيد ، مگر اينكه رحمت پروردگارتان آن را تلافى كند .