مؤلَّف كتاب - رحمه الله - گويد : « حضرت رضا عليه السّلام در ضمن كلام به اين مطلب اشاره فرمود كه عالم در زمان تكليف از فرد راستگويى از جانب خداوند متعال خالى نمىماند ، كه افراد مكلَّف در مسائل شبهه ناك در امر شريعت بدو پناه برند ، فردى كه خداوند دلالت بر صدق او مىكند ، كه مكلَّف با كمك عقل بدو مىپيوندد ، و اگر عقل نبود هرگز تميز بين صادق و كاذب ميسّر نمىشد ، پس عقل نخستين حجّت خداوند متعال بر خلق است » .