پرسيد : پس ايمان و كفر چيست ؟ فرمود : ايمان ؛ تصديق پروردگار در آنچه از عظمت خدا از او در ظاهر و نهان است مىباشد ، و كفر انكار است و جحود .
پرسيد : شرك و شكّ چيست ؟ فرمود : شرك ؛ چسباندن كسى است به واحدى كه هيچ همانندى ندارد ، و شكّ ؛ عدم اعتقاد قلبى به چيزى است .
پرسيد : آيا مىشود عالم ؛ جاهل باشد ؟ فرمود : عالم است بدان چه مىداند ، و جاهل است به چيزى كه نمىداند .
پرسيد : پس سعادت و شقاوت چيست ؟ فرمود : سعادت ؛ سبب خير است ، سعيد دست بدامنش شده و او را نجات مىدهد ، و شقاوت ؛ سبب خذلان و شكست است ، بدبخت متمسّك بدان شده آن نيز وى را به پرتگاه هلاكت مىكشاند ، و همه در علم خدا است ، پرسيد : بفرماييد نور چراغ پس از خاموشى كجا مىرود ؟ فرمود : بدون بازگشت مىرود .
پرسيد : چرا قبول نداريد كه انسان نيز مانند همان نور چراغ ؛ پس از مرگ روح از بدن خارج شده و ديگر بدان باز نمىگردد ، همان طور كه نور چراغ پس از خاموشى بىبازگشت است ؟ !