« احتجاج امام حسن عليه السّلام در حضور معاويه » « با جماعتى كه منكر فضل او و پدر بزرگوارش عليه السّلام بودند » 150 - از شعبى و أبو مخنف و يزيد بن ابى حبيب مصرى نقل است كه ايشان همگى گفتند : در اسلام هيچ روزى در باب منازعه و مشاجره و مبالغهء در كلام قومى مجتمع در يك مكان بپاى آن روز نمىرسد كه : عمرو بن عثمان بن عفّان و عمرو بن عاص و عتبة بن - أبى سفيان ، و وليد بن عقبة بن أبي معيط ، و مغيرة بن شعبه نزد معاوية بن أبى سفيان اجتماع كرده و بر يك امر اتّفاق نمودند .
پس عمرو عاص بن معاويه گفت : آيا وقت آن نشده كه پى حسن فرستى تا اينجا حاضر شود ؟ او سيره و روش پدرش را احيا نموده و همه گوش به فرمان او شده و هر چه امر كند اطاعت و هر چه بگويد تصديق شود ، و اگر كار بدين منوال ادامه يابد كارشان به بالاتر از اين نيز خواهد انجاميد ، اگر پى او فرستى ما همگى او و پدرش را كوچك داشته و هر دو را سبّ و دشنام دهيم و قدر و منزلت هر دو را خوار و بىمقدار سازيم ،