« خطبهء حضرت زينب عليها السّلام دخت گرامى علىّ بن ابى طالب عليه السّلام » « در حضور مردم كوفه پس از مراجعت از كربلا » 170 - از حذيم بن شريك اسدىّ روايت شده است كه چون علىّ بن حسين عليهما السّلام را با زنان از كربلا آوردند زنان أهل كوفه را ديدند زارى كنان و گريبان چاك زده و مردان هم با آنان مىگريستند ، زين العابدين عليه السّلام بيمار بود و از بيمارى ناتوان پس به آوازى ضعيف و آهسته گفت : اينان بر ما گريه مىكنند پس ما را كه كشت ؟ ! آنگاه زينب دخت علىّ عليهما السّلام سوى مردم اشارت كرد كه خاموش باشيد .
حذيم گويد : هرگز بانويى پرده نشين گوياتر از وى نديدم ، گوئى بر زبان علىّ عليه السّلام سخن مىراند ، و مردم را اشارت به سكوت فرمود ، دمها فرو بسته شد و هر زنگى از بانگ بايستاد ، آنگاه پس از حمد و ثناى الهى و صلوات بر رسول خدا صلَّى الله عليه و آله فرمود :