كرده و غرائب و فوائد در آن آورده جز اين كه در ترجمهء اشخاص سخت به اختصار رفته و بسا كه به نام شخص اكتفا كرده است .
« سپس امام شيخ الاسلام ابو اسحاق ابراهيم بن على شيرازى متوفى به سال 476 مختصر خود را در اين باب تأليف كرده و بعد از وى خلقى بسيار آمده‌اند كه در مختصر او يادى از ايشان نيست . بعد از آن ، بنقل از سمعانى ، و ابن صلاح ، حافظ ابو محمّد عبد الله بن يوسف گرگانى متوفّى به سال 489 تأليف كرده ليكن من خودم آن را نديده‌ام بعد از آن قاضى ابو محمد عبد الوهاب بن محمد شيرازى متوفّى به سال 500 تاريخ الفقهاء نوشته كه باز هم من آن را نديده‌ام . بعد محدث ابو الحسن على بن ابى القاسم بيهقى معروف به « ابن فندق » متوفى به سال 656 كتابى در اين باب به نام « وسائل الالمعىّ فى فضائل اصحاب الشافعىّ » تأليف كرده كه آن را نيز نديده‌ام . . » چلپى همين طور از سبكى مؤلَّفات اين باب را تا سال 644 نقل كرده آنگاه خود كاتب چلپى ادامه داده و گفته است :
« پس از آن قاضى تاج الدين بن سبكى متوفى به سال 771 در اين باب سه كتاب بزرگ و كوچك و ميانه تأليف كرده كه جامعترين كتابهاى تأليف شده در اين باب و چنان است كه خود او گفته « . . اميدوارم كه فقيه نامى را در كتابهاى متداول امروز نيابد مگر اين كه در اين طبقات موجود باشد و ببيند » . . » پس چند كتاب ديگر را تا سال 780 ، از نوع كتب « طبقات شافعيّه » كاتب چلپى ياد كرده است ، و در ذيل عنوان « طبقات المالكيّة » تنها تأليف برهان الدين ابراهيم بن على بن محمد مدنى متوفّى به سال 799 را كه به نام « الدّيباج المذهّب فى علماء المذهب » ناميده شده و آن را قاضى عياض بن موسى يحصبى ، تذييلى به نام « ترتيب المدارك » و قرافى تذييلى به نام « توشيح الدّيباج » نوشته‌اند ياد كرده است . و در ذيل « طبقات الحنبليّة » كتابى به همين نام تأليف قاضى ابو حسين محمد بن محمّد بن حسين ابو يعلى حنبلى فرّاء ( شهيد به سال 526 ) را ياد كرده و گفته است .
« اين كتاب را بر شش طبقه ترتيب داده كه دو طبقه نخست به ترتيب حروف