- 2 - عائشه حافظ ابو نعيم پس از اين كه عائشه زن پيغمبر ( ص ) را به عبارت زير عنوان كرده :
« و منهم الصّدّيقة بنت الصّدّيق ، العتيقة بنت العتيق ، حبيبة الحبيب ، و أليفة القريب ، سيّد المرسلين محمد الخطيب . . » رواياتى آورده از آن جمله است :
« ابن عباس به عيادت عائشه رفته ، و در طىّ امورى كه به او دلدارى داده و عاقبت او را بخير خواسته بوى چنين گفته است :
« هلكت قلادتك بالأبواء فأصبح رسول الله يلتقطها فلم يجدوا ماء فانزل الله عزّ و جلّ : * ( « فَتَيَمَّمُوا صَعِيداً طَيِّباً » ) * فكان ذلك بسببك و بركتك ما أنزل الله لهذه الأمّة من الرّخصة » « عائشة گفت : اى پسر عباس از تزكيه و تعريف من دست بدار ، به خدا سوگند من دوست داشتم « نسيا منسيّا » مىبودم » باز ابو نعيم ، به اسناد ، از عروة بن زبير حديث كرده كه عائشه ، رضى الله تعالى عنها ، گفته است : « يا ليتني كنت نسيا منسيّا » ( اى حيضة ) [1]

[1] خطيب در تاريخ بغداد ( جلد نهم صفحه 185 ) ، به اسناد ، از هشام بن عروه از پدرش ، عروه ، آورده كه گفته است : « ما ذكرت عائشة مسيرها ( يعنى فى وقعة الجمل ) قطَّ الَّا بكت حتّى تبلّ خمارها و تقول : « يا ليتني كنت نسيا منسيّا » قال سفيان الثّورى ( و هو الرّاوى عن هشام هذه الرواية ) : النّسى المنسىّ : الحيضة الملقاة » شايد كلمهء « اى حيضة » كه در كلام ابو نعيم در بالا نقل شد نيز مأخوذ از همين كلام سفيان باشد . و هم خطيب در همان كتاب ( جلد نهم نيز - صفحه 338 ) ، به اسناد ، از هشام بن عروه از پدرش از عائشه آورده كه گفته است : « ما حسدت من الناس ما حسدت خديجة ، ما تزوّجنى الَّا بعد ما ماتت . و ذلك انّ رسول اللَّه بشّرها ببيت في الجنّة من قصب ! »