responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامى نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 1  صفحه : 527

از لحاظ مراتب وجودى يكسان نمى‌باشند و هر يك در مرتبت خاصى قرار گرفته‌اند كه از لحاظ شدت و ضعف متفاوت‌اند بعضى از لحاظ وجودى مقدم و بعضى مؤخر و همين طور از لحاظ كمى و كيفى و غيره متفاوتند.

در هر حال تمام موجودات عالم يك وجوه مشتركى دارند و وجوه امتيازى و همان ما به الامتياز است كه در انواع و افراد نوعى و صنفى موجب تشكيك است و هر فردى از نوعى را موجود جدا از ساير افراد هم نوع خود نشان ميدهد و تشكيك بهمين اعتبار گفته ميشود.

(رجوع شود به اسفار ج 2 ص 1).

تَشْكيكِ اتّفاقى‌

- (اصطلاح فلسفى) اين اصطلاح را آخوند ملا صدرا در مواردى بكار برده است و ظاهرا مراد او از اين نوع تشكيك نحوه تشكيك خاص است كه در وجود قائل است كه نه از قبيل تشكيك عامى است و نه خاصى و شايد نظر او اين باشد كه وجودات با آنكه در حقيقت نوعيه يكسان‌اند در مراتب مشكك‌اند و در عين اتحاد در نوع بكمال و نقص مشكك‌اند و تشكيك آنها در مراتب آنها است و آن مراتب هم امور عدمى هستند و بنا بر اين در عين اتفاق در نوع مشكك ميباشند.

(از اسفار ج 1 ص 14).

قيصرى گويد: «و التفات فى افراد الوجود ليس فى نفسه بل فى ظهور خواصه من العلية و المعلولية».

(از شرح قيصرى ص 9).

تَشْكيكِ خاصّ‌

- (اصطلاح فلسفى) تشكيك را در موردى خاصى ميگويند كه ما به الاختلاف در آن عين ما به الاتحاد باشد و اختلاف در مراتب ذات باشد نه بامور زائده بر ذات.

تَشْكيك عامى‌

- (اصطلاح فلسفى) تشكيك را در موردى عامى گويند كه ما به الاختلاف در آن غير ما به الاتحاد باشد و در حقيقت تشكيك بامور زائد بر ذات باشد از قبيل عوارض و قوابل.

تَشْميت‌

- دعاى بخير و بركت بود و آن بود كه بكسى كه عطسه كند گويند «يرحمك الله» و يكى از سنن اسلامى است (از الفقه ج معاملات ص 55).

تَشْنِگى‌

- (عرفان) احكام تواضع را گويند اعم از آنكه از جانب مطلوب بود يا طلب (اصطلاحات فخر الدين).

مولانا گويد:

تشنگان گر آب جويند از جهان‌

آب هم جويد بعالم تشنگان‌

چونكه عاشق اوست تو خاموش باش‌

او چو گوشت ميدهد تو گوش باش‌

تَشَهُّد

- (اصطلاح فقهى) تشهد شهادت گفتن است و از اصطلاحات فقهى است و ذكر آن در تشهد اول نمازها «اشهد ان لا اله الله وحده لا شريك له و اشهد ان محمدا عبده و رسوله اللهم صل على محمد و آل محمد» و در تشهد دوم بعد از اداء» شهادت بطريق فوق ذكر تسليم باشد كه گويد:

«السلام عليك أيّها النّبى و رحمة الله و بركاته و السلام علينا و على عباد الله الصالحين السلام عليكم و رحمة الله و بركاته و در تشهد اول قبل از شهادت بگويد: «بسم الله و بالله و الحمد الله» (از

نام کتاب : فرهنگ معارف اسلامى نویسنده : سجادی، جعفر    جلد : 1  صفحه : 527
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست