يا شايد بودن- و نابودن‌ [1]، چنان كه گوئى: مردم دبير [2] است، و اين را ممكن‌ [3] خوانند.

يا نشايد بودن‌ [4]، چنان كه گوئى: مردم فرشته‌ [5] است، و اين را ممتنع خوانند.

و لفظ ممكن بر دو معنى افتد.

يكى بر شايد بود- و بس، و [6] بجمله بر آنچه ممتنع نبود، و واجب اندر زير اين ممكن افتد، زيرا كه واجب ناشايد بود [7] نبود.

و ديگر بر [8] شايد بود- و نابود، و اين ممكن حقيقى است. و واجب در زير وى نيوفتد [9]، و هر چه ممكن بود- بدين معنى كه ببود [10]، ممكن بود،- كه نبود، و نه هر چه ممكن بود بمعنى پيشين- كه ببود [11]، ممكن بود

[1] - نشايد بودن- ه.

[2] - بير- ق.

[3] - بى: را- م- ك،- اين را ممكنه خوانند و- د.

[4] - بود- م- ك- ل- ط- ه- آ- كب- ن.

[5] - فريشته- كب.

[6] - بى: و- ه،- بر شايد و اين را امكان عام گويند يعنى سلب ضرورت از يك طرف بود و بس و- د- خ ه.

[7] - (يعنى ممتنع نباشد)- تا بنشايد بود- م- ك،- تا شايد بود- ل،- شايد كه بود اما نشايد كه- د- خ ل- كب.

[8] - بى: بر- ل.

[9] - نيفتد- م- ك- ل- ه- ط- د.

[10] - بود- ل- ه.

[11] - بود- كب- د.