و آن پاره از وى- كه حكم بدو بود- كه هست، يا نيست؛ چنانكه اندرين مثال‌ [1]، حيوان بود، محمول خوانند.

و هر يكى ازين دو:

گاهى لفظى‌ [2] مفرد باشد [3]، چنانكه گوئى مردم حيوانست.

و گاهى لفظى‌ [4] مركّب باشد، چنان كه گوئى: هر كر [5] اطعام نگوارد، معده وى را [6] آفتى رسيده باشد. كه آنجا [7] جمله كفتار ما [8]، كه طعامش نگوارد موضوع است، و جمله گفتار ما [9] كه- معده ورا [10] آفتى رسيده باشد [11] محمول است. و ليكن شايد كه لفظى‌ [12] مفرد، بدل هر يكى‌ [13] ازين دو جمله نهى- كه شايد- كه آن كس را [14] كه طعامش نگوارد انام‌ [15] كنى،

[1] - مثال است- ك.

[2] - لفظ- ك- كب- ه- ط- د- آ- ظ،- گاه لفظى- ن.

[3] - باشند- ق.

[4] - لفظ- كب- ظ،- گاه لفظى- ن.

[5] - مر كرا- ق- ل.

[6] - او را- ط- د- آ- ن.

[7] - ايثجا- كب- ه- ط- د- آ- ظ،- درين مثال- ن.

[8] - گفتارهاى- ط- آ.

[9] - گفتارهاى- ط،- گفتارها- آ،- بى: «كه طعامش» تا «گفتار ما»- م- ك.

[10] - بى: را- آ،- او را- د،- وى را- ل- ه- ط.

[11] - بى: باشد- د.

[12] - لفظ- آ- ه- ط،- شايد لفظ- ن.

[13] - هر يك- د- ل.

[14] - بى: را- م- ك.

[15] - آن نام- م- ك،- ايام- آ،- الف نام- ن.