بود [1]؛ و ليكن نه از جهت آن را اوفتد اندر، [2] جدل كه حقّ‌اند [3]، و ليكن از جهت آن را كه‌ [4] مشهورند، و مسلم‌اند، و مر جدل را فايده‌هاست:

يكى آنست كه: فضولياتى را [5] كه دعوى دانش كنند، و مذهبهاى ناراست دارند، و راه دشوار برند [6]- بدانستن حقّ از راه برهان، پس‌ [7] بجدل، ايشان را بشكنى.

و ديگر آن كه اگر كسانى بوند، كه حقى خواهى كه‌ [8] ايشان اعتقادش كنند [9]، يا مصلحتى‌ [10]؛ و براه برهان نتوانى‌ [11]، براه جدل و مشهورات ايشان را [12] اعتقاد افكنى.

[1] - بوند- ك.

[2] - افتد- م- ك- ه،- اوفتد آمد- آ،- افتند- كب.

[3] - آمد- آ.

[4] - و ليكن نه از آن جهت در جدل آورند كه حق‌اند، بلى از آن جهت كه- ن.

[5] - بى: را- ك- كب- ط،- فضولان- ن،- فضولباتى را- م- فضولياتى را- ق،- مندلياتى- د.

[6] - توانند برد- ن.

[7] - بى: پس- ن.

[8] - بى: كه- كب،- حق خواهى كه- د- ه- ط- ك،- حق را- س.

[9] - كند- د.

[10] - و ديگر اگر كسى خواهد كه اعتقادى، يا مصلحتى قبول كند- ن.

[11] - نتوانى كه- د.

[12] - او را در آن- ن.