19- افتيدن، (رش: ص 86 س 2) و آن لهجه‌ايست از افتادن و در كتب فارسى قدما ديده ميشود.

20- انگشت، بمعنى زغال (زگال) (رش: ص 65 س 3).

21- پديدار آمدن، بمعنى پديد آمدن و معلوم و روشن شدن (رش: ص 86 س 3).

22- پيدا آمدن، بمعنى بوجود آمدن و وجود يافتن (رش: ص 17 س 2).

23- پيشتر، بمعنى زودتر: «ازين سبب بوره را زرگران بكار همى‌دارند تا زر ايشان پيشتر گدازد.» (ص 62 س 6- 7 و نيز رش: ص 101- س 1- 2 و ص 102 س 2).

24- خانه، بمعنى اطاق (اوتاغ) كه معنى قديم آنست (رش: ص 24 و 85 و 86).

25- چنانك چون، بمعنى هم چنانكه (رش: ص 91 س 2 و 110 س 2 و حاشيه 3).

26- دانستن، بمعنى حسّ كردن (رش: ص 31 س 7 و 8 و ص 33 س 6) و تصوّر كردن (رش: ص 103 س 7 و ص 117 س 1).

27- درست شدن، يعنى ثابت شدن (رش: ص 44 س 5 و 68 س 4).

28- روز، بجاى روشنائى (رش: ص 24 س 7).

29- سنگ، بمعنى وزن و ثقل (رش: ص 67 س 7).