امّا احوال بدن در معاد و آخرت از راحت و «عذاب و» [1] لذت و الم آنست كه شريعت حق آن را شرح كرده است و تفصيل داده. و «امّا» [2] احوال نفس [آنست كه هم در شريعت ياد كرده است‌] [3] بعضى بر سبيل «رمز و بعضى» [4] ايجاز. و نفس را «در» [5] شريعت روح «گويند» [6] و اخبارى كه «اندرين» [7] معنى از صاحب شريعت (حق صلوات اللّه عليه و على آله و اصحابه) [8] آمده است «و معروفست» [9] و «حكماء الهى را اندر سعادت و لذت جسمانى روحانى رغبت بيشتر باشد از رغبت اندر سعادت و لذت جسمانى و نفرت ايشان از شقاوت و الم روحانى بيشتر باشد از نفرت ايشان از شقاوت و الم جسمانى» [10].

[1] - م د ح ل: عقاب.

[2] - ف م د ح ل: همچنين.

[3] - م د ح ل ف ندارد.

[4] - در س آ از «اما احوال بدن در معاد» چنين ضبط شده است: «اما احوال نفس آنست كه در شريعت ياد كرده است بعضى بر سبيل ايجاز و نفس را در شريعت روح خوانند»- ف: رمز ايجاز- م د ح: رمز و بعضى بر سبيل.

[5] - م د ح ل: بلغت- ف: بعلت.

[6] - م د ح ل س آ: خوانند.

[7] - م د ح ف ل: در.

[8] - م د ح ل افزوده- ف س آ: صلوات اللّه عليه و على آله و اصحابه.

[9] - م د ح ل ندارد- در اصل نسخه متن: مقرون است، ظاهرا اشتباه كاتب است.

[10] - م د ح: و اما رغبت حكماى الهى بسعادت و لذت روحانى «زياده‌تر» باشد از رغبت ايشان بسعادت و لذت جسمانى و نفرت ايشان از شقاوت و الم جسمانى- ف:

اما رغبت حكماء الهى بسعادت و لذت روحانى بيشتر باشد از رغبت ايشان بلذت و سعادت جسمانى و نفرت ايشان از شقاوت و الم روحانى بيشتر باشد از نفرت ايشان از شقاوت و الم جسمانى- س آ: و حكماء الهى را رغبت ايشان در سعادت و لذت روحانى بيشتر باشد از رغبت در سعادت و لذت جسمانى و نفرت ايشان از سعادت و الم روحانى بيشتر باشد از نفرت از شقاوت جسمانى.