از اين نظر مشيت حكيمانهء الهى بر اين تعلق گرفت كه پيامبر خود را با اعجاز بيان و بلاغت خارق العاده قرآن،مبعوث سازد تا ملت عرب بدانند كه قرآن او سخن خداست،و فصاحت و بلاغت آن از حدود توانايى بشر خارج است و اين مطلب به قدرى روشن بود كه هر فرد منصفى را به اقرار واداشت.[1]