فصلى خورشيد(فصل تابستان و فصل زمستان)باشد زيرا فاصلهء ميان مشرق خورشيد و مشرق ماه يا فاصلهء ميان مشرق تابستانى و زمستانى خورشيد طولانى‌ترين فاصلهء محسوس براى بشر نيست كه تا مراتب انزجار شديد خود را به وسيلهء آن بيان كند.و براى رعايت اين نكته ناچاريم بگوييم منظور مسافت مشرق و مغرب معمولى و محسوس همگانى است و علت اين كه جانب مغرب را مشرق ناميده و گفته { بُعْد الْمشْرِقيْنِ } اين است كه نقطه‌اى كه براى يك طرف مغرب محسوب مى‌شود براى نيم دگر مشرق مى‌باشد و در نتيجه آيه حاكى از يك نيم كره ديگر است كه صدها سال پس از نزول قرآن كشف گرديد.
(1)-بنابراين آياتى كه در آنها لغت(مشرق و مغرب)به طور مفرد آمده است مانند آيهء { و لِلّهِ الْمشْرِقُ و الْمغْرِبُ } يعنى«براى خداست مشرق و مغرب»مقصود نوع مشرق و مغرب است و نظرى به تعداد و افراد ندارد و هر كجا كه اين دو لفظ به صورت«تثنيه»وارد شده اشاره به نيم كرهء ديگر زمين است كه در آن طرف زمين قرار دارد،و هر كجا به صورت جمع وارد شده‌اند هدف مشرق‌ها و مغرب‌هايى است كه اجزاى كره زمين در سايه انحنا و كرويت پيدا مى‌كنند.غ
قرآن و كرويت زمين‌
(2)-يكى از اسرار هستى كه قرآن به طور اشاره پرده از آن برداشته‌