4- ياران و پيروان على و نيز زنان و فرزندانشان بايد در امان باشند و معاويه بايد در اين خصوص سوگند ياد كند و پيمان دهد. اگر بنده‌اى به خداوند سوگند بخورد و سپس به عهد خود و آنچه گفته است وفادار بماند، خداوند بر او خرده نگيرد.

5- معاويه نبايد عليه حسن بن على و برادرش حسين و نيز ديگر افراد خاندان رسول خدا صلى الله عليه و آله در نهان و آشكار دست به توطئها بزند يا آنها را در هر كجا كه باشند به هراس اندازد.

فلان بن فلان متعهّد رعايت موارد اين صلح نامه مى‌گردد، وخداوند بهترين كسى است كه به شهادت گرفته ميشود». [1]

محل عقد اين صلح نامه در مسكن ساباط بوده است، جايى نزديك بغداد امروزى كه سپاه امام حسن عليه السلام در آنجا اردو زده بود، چون كار انعقاد صلح نامه به پايان رسيد، امام حسن به همراه يارانش به كوفه بازگشت.

استراتژى صلح در نظر امام مجتبى‌

بايد پذيرفت كه ابو محمّد امام حسن مجتبى عليه السلام با قبول اين صلح نامه كه برخى از دوستانش آن را موجب ذلّت و دشمنانش آن را اقدامى از روى‌