4- از امام صادق عليه السلام نقل است كه فرمود: «اگر شخص مُحرِم در حال احرام ازدواج كرد ميان آن دو جدايى اندازند وديگر براى هميشه نزد هم باز نگردند.» [1]

تفصيل احكام:

1- جايز نيست مرد مُحرِم، زنى مُحرِم يا مُحِل را در هر شرايطى به عقد خود در آورد.

2- هر گاه ازدواج با علم به حرمت صورت گرفت آن زن براى هميشه بر آن مرد حرام گردد خواه با او آميزش كرده باشد يا خير.

3- اگر ازدواج با جهل صورت گرفته باشد بنابر اقوى‌ آن زن بر آن مرد حرام نگردد چه با او آميزش كرده باشد يا نه، ولى به هر حال عقد باطل است.

4- در باطل بودن ازدواج وتحريم هميشگى تفاوتى نيست در اين كه احرام براى حج واجب باشد يا مستحب، و يا عمره واجب باشد يا مستحب، ونيز تفاوتى نيست بين اينكه ازدواج به عقد دائم باشد يا متعه.

5- اگر فرد شك كرد كه تزويجش در احرام بوده يا پيش از آن، بنا را بر اين مى‌نهد كه در حال احرام نبوده است.

6- اگر در حال احرام وبا آگاهى از حكم وموضوع ازدواج كرد وسپس در يافت كه احرامش فاسد بوده، عقد او صحيح است وموجب تحريم نمى‌شود.