جداگانه به كار زنند وبا شتاب محل آميزش را بشويند وغسل كنند وبه امورى از اين دست بپردازند.

2- (نِسَاؤُكُمْ حَرْثٌ لَكُمْ فَأْتوْا حَرْثَكُمْ أَنَّى‌ شِئْتُمْ وَقَدِّمُوا لْأَنْفُسِكُمْ وَاتَّقُوا اللَّهَ وَاعْلَمُوا أَنَّكُمْ مُلَاقُوهُ وَبَشِّرِ الْمُؤْمِنِينَ) [1]

«همسران شما محل بذر افشانى شما هستند، بنابراين هر زمان بخواهيد مى‌توانيد با آنها آميزش نمائيد، وبا اعمال صالح وپرورش فرزندان صالح، آثار نيكى براى خود از پيش بفرستيد، وتقواى الهى پيشه كنيد، وبدانيد او را ملاقات خواهيد كرد، وبه مؤمنان بشارت دهيد.»

اين آيه در آگاه كردن مؤمن نسبت به آداب معاشرت جنسى واحكام آن با آيه پيش پيوند دارد، مهمترين اين احكام آن است كه مرد در امر كاميابى از همسرش هر گونه كه خواهد اقدام مى‌كند؛ شب باشد يا روز ودر هر حالتى كه بخواهد، وبه هر كيفيتى كه اراده كند، مادامى كه اين كاميابى از رَحِم باشد كه آوردن فرزند اميد مى‌رود، ولى همبستر شدن بايد در محدوده تقوا باشد ودر طلب فرزند شايسته‌اى صورت گيرد كه زمين را با (لااله الا اللَّه) به پا كند وخلف صالحى باشد براى پدرش كه پيوسته پس از مرگ وى براى او طلب آمرزش كند.

3- (لِلَّذِينَ يُؤْلُونَ مِن نِسَائِهِمْ تَرَبُّصُ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ فَإِن فَاءُو فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ* وَإِنْ عَزَمُوا الطَّلاقَ فَإِنَّ اللَّهَ سَمِيعٌ عَلِيمٌ) [2]

«كسانى كه از زنان خود ايلاء مى‌كنند (سوگند براى ترك آميزش‌