احكام فسخ به سبب عيب يا فريبكارى‌

حديث شريف:

1- ابو البخترى به نقل از جعفر به نقل از پدرش از حضرت على عليه السلام روايت كرده كه مى‌فرمايد: «به عنين (يعنى ناتوان جنسى) از روز اقامه دعواى زنش يك سال مهلت داده مى‌شود، اگر مرد توانست در اين مدت به وظايف آميزشى خود عمل كند كه هيچ، والا از يكديگر جدا مى‌گردند. واگر زن رضايت داد با او سر كند وسپس طلب خيار كرد، حق خيار از او سلب مى‌شود وديگر چنين حقى ندارد.» [1]

2- در حديث مفصلى ابو حمزه به نقل از امام باقر عليه السلام مى‌گويد:

«اگر دختر باكره‌اى ازدواج كرد، سپس ادعا كرد كه همسرش نمى‌تواند با او پيوند كامل جنسى بر قرار سازد، چنين موردى را زنها در مى‌يابند، وزن مورد اعتمادى بدان نظر مى‌كند، پس اگر آن زن او را باكره دانست امام يك سال به اين مرد مهلت مى‌دهد، اگر مرد توانست با او پيوند كامل جنسى بر قرار كند كه هيچ، والا از يكديگر جدا مى‌شوند ونيمى از صداق به او پرداخت مى‌گردد وعده‌اى هم بر آن دختر نيست.» [2]

3- حلبى به نقل از امام صادق عليه السلام مى‌گويد كه از حضرت عليه السلام درباره زنى پرسيدم كه از زنا كودكى به دنيا آورده، واين را كسى جز ولىّ او نمى‌داند، آيا اين ولىّ مى‌تواند در صورت مشاهده توبه،