يك بار شتر طلا باشد).

3- از آيه بعد [1] چنين به دست مى‌آيد كه موجب مقرر شدن مهر، عقد (پيمان استوار) ودخول (از بين بردن پرده بكارت) است وهرگاه عقد، صورت پذيرد نيمى از مهر مستقر وثابت مى‌گردد پس اگر او را در اين هنگام (يعنى قبل از دخول) طلاق دهد بايد اين نيم را به زن بپردازد مگر آن كه زن، آن را به مرد ببخشد (واين توصيه خداست به زن واولياء او تا از اين نصف مهر كه بر عهده مرد مستقر شده است بگذرند) اين توصيه را در دو آيه‌ [2] مى‌خوانيم. اما اگر مرد دخول را انجام داد وپرده بكارت را از بين برد همه مهر بر عهده او مستقر وثابت مى‌گردد.

4- مرد نبايد همسر خود را آن قدر آزار رساند تا از مهر خود چشم بپوشد وسپس او را طلاق دهد مگر آن كه عواملى شرعى در كار باشد وبراى مثال زن به طور آشكار فحشا كند. [3]

5- واينچنين است كه بينشهاى وحى مارا بدان جا مى‌برد كه مهر- بنا به اصل قانون شرع- حقى است مشروع از حقوق زن، پس اگر مرد براى او مهرى مشخص نكرد وآهنگ طلاق او نمود بايد بر حسب توانائيش بدو چيزى دهد (كه اصطلاحاً متعه گفته مى‌شود) وبايد به هنگام مشخص نمودن آنچه بايد به زن بدهد، حال ووضع هر دو در نظر گرفته شود؛ (توانايى مالى مرد، واستحقاق عرفى زن).